กิจที่ควรทำก่อน
ห้ามภิกขุเสพเมถุน
ห้ามภิกขุถือเอาสิ่งของที่เจ้าของมิได้ให้
ห้ามภิกขุฆ่ามนุษย์หรือชักชวนให้เขาฆ่าตัวตายหรือพรรณาความตาย
ห้ามภิกขุอวดอุตริมนุสธัมม์ที่ไม่มีในตน
ห้ามภิกขุทําน้ำอสุจิให้เคลื่อน
ห้ามภิกขุถูกต้องตัวหญิงและวัตถุเกี่ยวข้องกับหญิง
ห้ามภิกขุพูดจาเกี้ยวหญิง
ห้ามภิกขุพูดชมสตรีให้บำเรอตนด้วยกาม
ห้ามภิกขุ(เป็นผู้)ชักสื่อให้หญิงชายรักกัน
ห้ามภิกขุสร้างกุฏิให้ตนโดยไม่มีผู้ให้
ห้ามภิกขุสร้างวิหารใหญ่โดยสงฆ์ไม่ได้ให้การรับรอง
ห้ามภิกขุใส่ความภิกขุอื่นว่าต้องโทษปาราชิกะโดยไม่มีมูล
ห้ามภิกขุกุเรื่องใส่ความภิกขุอื่นว่าต้องโทษปาราชิกะโดยไม่มีมูล
ห้ามภิกขุทำสังฆเภท โดยยุยงให้สงฆ์แตกแยก
ห้ามภิกขุประพฤติตามผู้ที่ทำให้สงฆ์แตกแยก
ห้ามภิกขุเป็นผู้ว่ายากสอนยาก
ห้ามภิกขุประทุษร้ายตระกูลสะกยะ โดยทำให้เขาเสื่อมศรัทธา
ห้ามภิกขุนั่งในที่ลับ(กับหญิง)
ห้ามภิกขุนั่งในที่ลับและที่แจ้ง(กับหญิง)
ห้ามภิกขุสะสมจีวร(ไว้เกินสิบวัน)
ห้ามภิกขุอยู่โดยปราศจากจีวร(แม้แต่คืนเดียว)
ห้ามภิกขุเก็บผ้าที่จะทำจีวร(ไว้เกินหนึ่งเดือน)
ห้ามภิกขุใช้ภิกขุณีซักจีวรเก่า
ห้ามภิกขุรับจีวรจากมือภิกขุณี
ห้ามภิกขุขอจีวรจากคฤหัสถ์ผู้มิใช่ญาติ
ห้ามภิกขุรับจีวรเกินกว่าที่ใช้(นุ่งห่ม)
ห้ามภิกขุพูดทำนองขอจีวรให้ดีกว่าที่เขาจะให้แต่เดิม
ห้ามภิกขุพูดให้เขารวมกันซื้อจีวรดีๆ มาให้
(ห้ามภิกขุทวงเกินสามครั้ง)จากผู้ที่อาสาซื้อจีวรมาให้
ห้ามภิกขุทำผ้าปูนั่งด้วยไหม
ห้ามภิกขุทำผ้าปูนั่งด้วยขนสัตว์
ห้ามภิกขุทำผ้าปูนั่งด้วยขนสัตว์สองสี
ห้ามภิกขุทำผ้าปูนั่งใหม่ถ้าของเก่ายังใช้ไม่ถึงหกปี
ห้ามภิกขุทำผ้าปูนั่งใหม่(ที่ยังไม่ย้อมให้สีเศร้าหมอง)
ห้ามภิกขุเดินทางเกินสามโยชน์โดยไม่มีผ้าปูนั่ง
ห้ามภิกขุใช้ภิกขุณีที่มิใช่ญาติทำความสะอาดผ้าปูให้นั่ง
ห้ามภิกขุรับเงินและทอง
ห้ามภิกขุซื้อขายด้วยเงินและทอง
ห้ามภิกขุซื้อขายโดยการแลกเปลี่ยน
ห้ามภิกขุสะสมบาตร(มากกว่าสิบวัน)
ห้ามภิกขุเปลี่ยนบาตรใหม่ถ้าบาตรเก่าเป็นแผลไม่เกินห้าแห่ง
ห้ามภิกขุเก็บเภสัช(คือ เนยใส เนยข้น น้ำมัน น้ำผึ้ง และน้ำอ้อย เกินเจ็ดวัน)
ห้ามภิกขุแสวงหาและทำผ้าอาบน้ำฝนหนึ่งเดือนก่อนเข้าพรรษา
ห้ามภิกขุทวงคืนจีวรที่ให้แล้วแก่ภิกขุอื่น
ห้ามภิกขุขอด้ายมาทอจีวร
ห้ามภิกขุขอให้เขาทอจีวรดีกว่าที่กำหนดไว้
ห้ามภิกขุสะสมจีวร(เกินกำหนดเวลาสิบวัน)
ห้ามภิกขุทิ้งจีวรไว้ในวัด(เกินหกคืน)
ห้ามภิกขุน้อมลาภของสงฆ์มาแก่ตน
ห้ามภิกขุพูดเท็จ
ห้ามภิกขุด่าทอ
ห้ามภิกขุพูดใส่ร้ายผู้อื่น
ห้ามภิกขุออกเสียงธัมมะพร้อมกับผู้ที่ไม่ใช่ภิกขุ
ห้ามภิกขุนอนร่วมกับผู้ที่มิใช่ภิกขุ(แม้แต่คืนเดียว)
ห้ามภิกขุนอนค้างคืนในอาคารที่มีหญิงอาศัยอยู่(แม้แต่คืนเดียว)
ห้ามภิกขุแสดงธัมมะตามลำพังกับหญิง
ห้ามภิกขุบอกคุณวิเศษที่มีจริงของตนกับผู้มิได้เป็นภิกขุ
ห้ามภิกขุบอกอาบัติชั่วหยาบของภิกขุกับผู้มิได้เป็นภิกขุ
ห้ามภิกขุขุดดินหรือใช้ให้ผู้อื่นขุด
ห้ามภิกขุปลูกหรือทำลายพีชพรรณไม้
ห้ามภิกขุพูดเฉไฉเมื่อถูกสอบสวน
ห้ามภิกขุติเตียนภิกขุอื่นผู้ทำหน้าที่สงฆ์โดยชอบ
ห้ามภิกขุทิ้งเตียงตั่งของสงฆ์ที่นำไปใช้แล้ว(ไม่เก็บ)
ห้ามภิกขุปล่อยที่นั่งที่นอนไว้โดยไม่เก็บงำ
ห้ามภิกขุเข้าไปนั่งแทรกภิกขุอื่นที่อยู่ก่อน
ห้ามภิกขุขับไล่ภิกขุอื่นออกจากวิหารของสงฆ์
ห้ามภิกขุสร้างกุฏิแทงขึ้นบนอากาศ(ทำให้ภิกขุชั้นบนเดือดร้อน)
ห้ามภิกขุสร้างวิหารใหญ่
ห้ามภิกขุเอาน้ำที่มีสัตว์อาศัยอยู่รดหญ้าหรือพื้นดิน
ห้ามภิกขุสอนภิกขุนี(เมื่อไม่ได้รับมอบหมาย)
ห้ามภิกขุเข้าไปที่สำนักภิกขุนีเมื่ออาทิตย์ตกแล้ว
ห้ามภิกขุเข้าไปในที่อาศัย(ของภิกขุนี)
ห้ามภิกขุ(ภิกขุนี)เพราะเห็นแก่ลาภ
ห้ามภิกขุให้จีวร(แก่ภิกขุนีที่มิใช่ญาติ)
ห้ามภิกขุ(ใช้ภิกขุนีที่มิใช่ญาติ)ทำการเย็บจีวรให้
ห้ามภิกขุเดินทางร่วมกัน(กับภิกขุนี)
ห้ามภิกขุลงเรือ(กับภิกขุนี เว้นแต่ข้ามฟาก)
ห้ามภิกขุฉันอาหาร(ที่ภิกขุนี)ไปแนะให้นำมาให้
ห้ามภิกขุนั่งในที่ลับหูลับตากับภิกขุนี
ห้ามภิกขุ(ที่ไม่อาพาธ)ฉันข้าวในโรงฉัน
ห้ามภิกขุฉันอาหาร(นอกบาตร)
ห้ามภิกขุฉันอาหารแล้วฉันอาหารอีก
ห้ามภิกขุรับบิณฑบาตรมาแจกภิกขุอื่นเกินสามบาตร
ห้ามรับนิมนต์เกินจากที่เขาปวารณาไว้
ห้ามรับนิมนต์เกินจากที่เขาปวารณาไว้(ยกเว้นปวารณาอีก)
ห้ามภิกขุฉันอาหารหลังเที่ยงวัน
ห้ามภิกขุเก็บอาหารค้างคืนเพื่อไว้ฉัน
ห้ามภิกขุขออาหารที่ปราณีตมาเพื่อฉันเอง
ห้ามภิกขุฉันอาหารที่(เขายังไม่ให้)
ห้ามภิกขุให้อาหารด้วยมือตนแก่นักบวชนอกพุทธศาสนา
ห้ามภิกขุไล่ภิกขุอื่นกลับก่อนเมื่อไปบิณฑบาตรด้วยกัน
ห้ามภิกขุเข้าไปตัดหน้าภิกขุอื่นรับบิณฑบาตอาหาร
ห้ามภิกขุนั่งในที่ลับ(กับหญิง)
ห้ามภิกขุนั่ง(กับหญิงตามลำพัง)
ห้ามภิกขุรับนิมนต์แล้วไปที่อื่นโดยไม่บอกลา
ห้ามภิกขุขอบิณฑบาตเกินกำหนดเวลาที่เขายินดีให้ยกเว้นพระมหานามะ
ห้ามภิกขุไปดูเขาจัดกองทัพ
ห้ามภิกขุพักอยู่ในกองทัพ(เกินสามคืน)
ห้ามภิกขุไปดูทหารรบกันในสงคราม
ห้ามภิกขุดื่มสุราเมรัย
ห้ามภิกขุใช้นิ้วเล่นจี้ภิกขุอื่น
ห้ามภิกขุเล่นน้ำ
ห้ามภิกขุไม่เอื้อเฟื้อในพระธัมมวินัย
ห้ามภิกขุหลอกภิกขุอื่นให้กลัว
ห้ามภิกขุก่อไฟผิง
ห้ามภิกขุอาบน้ำ(บ่อย)
ห้ามภิกขุทำเครื่องนุ่งห่มโดยไม่ย้อมให้สีเศร้าหมอง
ห้ามภิกขุเลิกใช้จีวรโดยไม่ถอนวิกัปก่อน
ห้ามภิกขุเล่นซ่อนบริขารของภิกขุอื่น
ห้ามภิกขุฆ่าสัตว์
ห้ามภิกขุใช้น้ำที่มีสัตว์อาศัยอยู่
ห้ามภิกขุรื้อฟื้นอธิกรณ์ที่ชำระถูกต้องแล้ว
ห้ามภิกขุปกปิดอาบัติชั่วหยาบของภิกขุอื่น
ห้ามภิกขุบวชผู้มีอายุไม่ถึงยี่สิบปี
ห้ามภิกขุชวนผู้หนีภาษีให้เดินทางร่วมกัน
ห้ามภิกขุชวนหญิงให้เดินทางร่วมกัน
ห้ามภิกขุกล่าวตู่พระธัมมวินัย
ห้ามภิกขุคบหากับภิกขุผู้กล่าวตู่พระธัมมวินัย
ห้ามภิกขุคบหากับสามเณรผู้กล่าวตู่พระธัมมวินัย
ห้ามภิกขุพูดเฉไฉเมื่อทำผิดแล้ว
ห้ามภิกขุกล่าวติเตียนสิกขาบท
ห้ามภิกขุพูดแก้ตัวว่าไม่รู้(พระปาติโมกข์)
ห้ามภิกขุทำร้ายร่างกายภิกขุอื่น
ห้ามภิกขุตบผู้อื่นด้วยฝ่ามือ
ห้ามภิกขุ(โจษภิกขุอื่นด้วยโทษสังฆาฑิเสส)ที่ไม่มีมูล
ห้ามภิกขุก่อความรำคาญแก่ผู้อื่น
ห้ามภิกขุแอบฟังผู้อื่นทะเลาะกัน
ห้ามภิกขุ(ผู้มอบฉันทะแล้วภายหลังกล่าว)ติเตียนภิกขุสังฆกัมม์
ห้ามภิกขุลุกออกจากที่ประชุมไปก่อนมอบฉันทะ
ห้ามภิกขุให้จีวรแก่ภิกขุอื่นแล้วทวงคืนภายหลัง
ห้ามภิกขุน้อมเอาลาภของสงฆ์มาเพื่อประโยชน์ตน
ห้ามภิกขุเข้าไปในพระราชวังของพระราชาก่อนได้รับอนุญาต
ห้ามภิกขุเก็บของมีค่าที่ตกอยู่(เว้นแต่ในวัดเพื่อคืนเจ้าของ)
ห้ามภิกขุเข้าไปในหมู่บ้านหลังเที่ยงวันโดยไม่บอกลา
ห้ามภิกขุทำกล่องเข็ม(ด้วยกระดูกงาหรือเขาสัตว์)
ห้ามภิกขุทำเตียงและตั่งที่มีเท้าสูงเกินแปดองคุลี
ห้ามภิกขุทำเตียงและตั่งที่ยัดด้วยนุ่นหรือสำลี
ห้ามภิกขุทำผ้าปูนั่ง(ที่มีขนาดเกินประมาณ)
ห้ามภิกขุทำผ้าปิดฝี(ที่มีขนาดเกินประมาณ)
ห้ามภิกขุทำผ้าอาบน้ำฝน(ที่มีขนาดเกินประมาณ)
ห้ามภิกขุทำจีวร(ที่มีขนาดเกินประมาณ)
ห้ามภิกขุทำจีวร(ที่มีขนาดเกินประมาณ)
ห้ามภิกขุ(ฉันอาหารที่ภิกขุนีไปเจ้ากี้เจ้าการให้เขาหามาให้)
ห้ามภิกขุ(รับอาหารในสกุลพระอริยะบุคคล)
ห้ามภิกขุ(ที่อยู่ป่าบิณฑบาตอาหารที่เขาไม่ได้จัดเตรียมไว้ก่อน)
ห้ามภิกขุนุ่งสบงไม่เรียบร้อย
ห้ามภิกขุห่มจีวรไม่เรียบร้อย
ห้ามภิกขุนุ่งห่มจีวรไม่เรียบร้อยเมื่อเข้าไปในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุนุ่งห่มจีวรไม่เรียบร้อยเมื่อนั่งในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุไม่สำรวมตนเมื่อเข้าไปในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุไม่สำรวมตนเมื่อนั่งอยู่ในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุเข้าไปในหมู่บ้านโดยไม่ทอดสายตาลงต่ำ
ห้ามภิกขุนั่งในหมู่บ้านโดยไม่ทอดสายตาลงต่ำ
ห้ามภิกขุเวิกผ้าเมื่อเข้าไปในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุเวิกผ้า(เอาผ้าพาดบ่า)เมื่อนั่งอยู่ในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุหัวเราะดังเมื่อเข้าไปในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุหัวเราะดังเมื่อนั่งอยู่ในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุพูดเสียงดังเมื่อเข้าไปในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุพูดเสียงดังเมื่อนั่งอยู่ในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุโคลงกายเมื่อไปในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุโคลงกายเมื่อนั่งอยู่ในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุไกวแขนเมื่อเข้าไปในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุไกวแขนเมื่อนั่งอยู่ในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุสั่นหัวเมื่อเข้าไปในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุสั่นหัวเมื่อนั่งอยู่ในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุเอามือท้าวสะเอวเมื่อเข้าไปในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุเอามือท้าวสะเอวเมื่อนั่งอยู่ในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุเอาผ้าคลุมหัวเมื่อเข้าไปในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุเอาผ้าคลุมหัวเมื่อนั่งอยู่ในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุเดินกระโหย่งเท้าเมื่อเข้าไปในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุนั่งกอดเข่าเมื่อเข้าไปในหมู่บ้าน
ห้ามภิกขุรับบิณฑบาตรโดยไม่เคารพ
ห้ามภิกขุรับบิณฑบาตรโดยไม่ดูแต่ในบาตร
ห้ามภิกขุรับบิณฑบาตรโดยข้าวไม่เท่ากับข้าว
ห้ามภิกขุรับบิณฑบาตรเกินขอบบาตร
ห้ามภิกขุฉันบิณฑบาตรโดยไม่เคารพ
ห้ามภิกขุฉันบิณฑบาตโดยไม่มองบาตรของตน
ห้ามภิกขุฉันอาหารโดยเลือกของฉัน
ห้ามภิกขุฉันข้าวโดยไม่พอเหมาะกับแกง
ห้ามภิกขุฉันอาหารโดยเลือกเอาแต่สิ่งที่ชอบ
ห้ามภิกขุเอาข้าวปิดแกงและกับด้วยหวังจะได้มาก
ห้ามภิกขุผู้ไม่เจ็บไข้ขอข้าวและแกงที่ไม่ได้บิณฑบาตมาฉัน
ห้ามภิกขุมองดูในบาตรผู้อื่นเพื่อคิดจะกล่าวโทษ
ห้ามภิกขุฉันอาหารคำใหญ่
ห้ามภิกขุปั้นข้าวให้กลมก่อนฉัน
ห้ามภิกขุอ้าปากรอก่อนคำข้าวมาถึง
ห้ามภิกขุเอามือเข้าปาก ในขณะฉัน
ห้ามภิกขุพูดขณะมีอาหารอยู่ในปาก
ห้ามภิกขุโยนคำข้าวเข้าปาก
ห้ามภิกขุกัดคำข้าว
ห้ามภิกขุทำกระพุ้งแก้มให้ตุ่ยขณะฉัน
ห้ามภิกขุสะบัดมือขณะฉัน
ห้ามภิกขุทำเมล็ดข้าวหกกระจายขณะฉัน
ห้ามภิกขุแลบลิ้นรับคำข้าว
ห้ามภิกขุเคี้ยวอาหารดังจุบๆจับๆ
ห้ามภิกขุฉันอาหารดังซูดๆ
ห้ามภิกขุเลียมือขณะฉัน
ห้ามภิกขุเลียบาตร
ห้ามภิกขุเลียปาก
ห้ามภิกขุใช้มือเปื้อนจับภาชนะใส่น้ำ
ห้ามภิกขุเอาน้ำล้างบาตรเทลงพื้นดิน
ห้ามภิกขุแสดงธัมมะแก่ผู้ที่มีร่มในมือ
ห้ามภิกขุแสดงธัมมะแก่ผู้ที่ถือไม้กระบองในมือ
ห้ามภิกขุแสดงธัมมะแก่ผู้ที่ถือศัตราวุธในมือ
ห้ามภิกขุแสดงธัมมะแก่ผู้ที่ถืออาวุธในมือ
ห้ามภิกขุแสดงธัมมะแก่ผู้ใส่รองเท้า (ยกเว้นเจ็บเท้า)
ห้ามภิกขุแสดงธัมมะแก่ผู้สวมรองเท้าหุ้มข้อ (ยกเว้นเจ็บเท้า)
ห้ามภิกขุแสดงธัมมะเมื่ออยู่บนยานพาหนะ
ห้ามภิกขุแสดงธัมมะแก่ผู้ไม่เจ็บไข้ที่นอนฟัง
ห้ามภิกขุแสดงธัมมะแก่ผู้ไม่เจ็บไข้ที่นั่งกอดเข่า
ห้ามภิกขุแสดงธัมมะแก่ผู้ที่โพกหัว
ห้ามภิกขุแสดงธัมมะแก่ผู้ที่คลุมหัว
ห้ามภิกขุนั่งพื้นแสดงธัมมะ
ห้ามภิกขุนั่งอยู่อาสนะต่ำแสดงธัมมะ
ห้ามภิกขุยืนแสดงธัมมะ
ห้ามภิกขุเดินแสดงธัมมะแก่ผู้ที่เดินอยู่ข้างหน้า
ห้ามภิกขุแสดงธัมมะข้างถนน
ห้ามภิกขุยืนถ่ายอุจจาระ หรือปัสสาวะ
ห้ามภิกขุถ่ายอุจจาระ ปัสสาวะ หรือน้ำลาย ลงบนพืชพันธุ์
ห้ามภิกขุถ่ายอุจจาระ ปัสสาวะ หรือน้ำลาย ลงในน้ำ
อนุญาตให้ระงับอธิกรณ์ต่อหน้าผู้ทำผิด
อนุญาตให้ภิกขุผู้ทำผิดระลึกถึงความผิดนั้นก่อนลงโทษ
อนุญาตให้ลงโทษภิกขุผู้ไม่ยอมรับความผิดของตน
อนุญาตให้ลงโทษภิกขุตามความผิด
อนุญาตให้เอาสงฆ์หมู่มากเป็นผู้ตัดสิน(ในอธิกรณ์)
อนุญาตให้ตัดสินความผิดของภิกขุ
อนุญาตให้ระงับเรื่องไว้ชั่วคราวได้